მწარე სიმართლე (:

დედას შევეცი მე შენი ჩემო ქალაქო, 90–იანი წლების ბნელო გადმონაშთო. შევეცი შენს ქურდულ მენტალიტეტს ბავშობა, რომ დაუმახინჯა და სული მოუწამლა ბევრს. ეს შავ ტყავის ქურთუკში გამოწყობილი სირები, ერთად უნდა შეყარო და ცეცხლი წაუკიდო ყველას. შევეცი შენს ქუჩებში მობირჟავე ხალხს. 24 საათი რომ ბოზებზე და მანქანებზე ლაპარაკობენ და ფურთხებისა და სიგარეტის მათხოვრობის მეტი არაფერი იციან. გავკარი შენს მოხუც ელიტას. ბაღის კუთხეში, რომ იკრიბებიან საღაამოობით და ტვინს გიბურღავენ წარსულზე ლაპარაკით. ეგ საბჭოთა კავშირის ცოცხალ–მკვდარი სახეები, ციმბირის გზას უნდა გაუყენო ყველა.შევეცი შენს 2 დიპლომიან ყოვლის შემძლე ტაქსისტებს. ტარაკნებივით, რომ დარბიან ქუჩებში და ყველა თემაზე პოულობენ თავიანთ სათქმელს.გავკარი შენს გაზულუქებულ ახალგაზრდებს. ყველა თავის ახირებას, რომ ისრულებენ დედამისის გამოგზავნილი ფულებით. ეგ მოსიარულე მძორები, ტრაკის განძრევა მარტო ფულის დახარჯვისას, რომ უწევთ. რა ალალი იქნებოდა მათზე ერთი პატარა ბომბუკა.გავარტყი შენს ბიკენტიას. ხორცმეტივით, რომ შეგეზარდა მისი სახელი უკვე. ტრაკში შეიტენოს თავის ქაბაბები.მოგიტყან ყოველ ორ მეტრში სოკოებივით ამოსული რესტორნები. ეგ კეთილ მოწყობილი საღორეები. ჭამასა და სმაზე გადარეული ხალხი, კარგად გამძღრები პანღურებს რომ ურტყამენ და დედას აგინებენ ერთმანეთს.შენი მუდამ ცარიელი სკვერები მოვტყან. უადამიანოდ დარჩენილი სკამეიკები, რომლებსზეც იმ იშვიათ შემთხვევაში თუ ვინმე მიაკითხავს ტრაკის ნაცვლად ფეხებს რომ დებენ. შენი ვითომ ველო ბილიკი მოვტყან. ბორბლებს, რომ გიღუნავს ველოზე და ყოველ 2 მეტრში მანქანებია გაჩხერილი.დედაშევეცი მე შენი მმართველი გუნდის. არჩევნების წინ, რომ ბუტაფორიულად გაგალამაზებენ ხმების მისაღებად და შემდეგ მთელი ოთხი წლის მანძილზე, რომ სისხლს წოვენ ამ გაჭირვებულ ხალხს.მოგიტყან შენი “სახე” სერგია. შენი ერთადერთი შვილი, რომელმაც მოახერხა და მთელმა საქართველომ გაიცნო. ჯანდაბამდე გზამ მქონია მეც და ამ ჩემს დედამოტყნულ ქალაქსაც.